Хэмзэ абый турында (дэвамы)

Хәмзә абый турында.

         Адәм баласы дөньяга килә...Аны анда ниләр көтә, бер аллаһы гына белә, диләр. Картлар әйтүенчә - адәм баласы дөньяга туганда ук аның язмышы билгеләнә, шуңа күрә әйтеләдер дә инде - язмыштан узмыш юк, дип.

         Хәмзә абыем да дөньяга килгәндә  башына да китермәгәндер - ничек аның тормыш юлы булыр, алда нәрсәләр көтәдер, нинди сынамышлар, нинди язмышлар? Андый нәрсәләр турында уйлау аның башында бөтенләй дә булмагандыр. Алтмыш җиде ел яшәү чорында ул тырышты, тырмашты, кеше арасында төшеп калганнардан чутланмаска, кешечә яшәргә, көченнән килгәнчә эшләргә, һәрвакыт файдалы эшләр белән мәшъгуль булырга, сәламәт булганда тырышырга, бер минутны да бушка уздырмаска - аның бөтен омтылышы шул иде.

тулырак

муза